Met enige vertraging het verslag van de volgende wedstrijd van V2. Door de nieuwe opzet mochten we voor de tweede keer dit seizoen aantreden tegen EDS, de vorige wedstrijd hadden we met 2,5-1,5 gewonnen. We waren zoals altijd compleet dus we blaakten van vertrouwen.

We hadden ons vooraf maar vast voorgenomen om onze trend van elke wedstrijd 2,5-1,5 te winnen voort te zetten, want dat beviel eigenlijk wel goed. Enigszins bezorgd concludeerden we dat EDS helaas hun eerste bordspeler niet meegenomen hadden. Daar kon ik tegenoverstellen dat ik al dagenlang te weinig geslapen had, maar smoesjes om op een hoog bord te mogen verliezen werden door captain Sjoerd resoluut van de hand gewezen (misschien nog de kift vanwege mijn vorige verslag wie weet...). Opnieuw dus bord 3 voor mij, en ik besloot dat het me niet weer zou gebeuren dat ik als laatste klaar was.

Al vrij snel had ik een opening mishandeld en stond ik eigenlijk positioneel flink in het nadeel toen ik besloot dat een wilde aanval in ieder geval nog voor een interessante partij zou zorgen. Ik weet niet wat me bezielde want normaal speel ik toch altijd een stuk voorzichtiger... Mijn tegenstander was niet onder de indruk van mijn g5 (diagram 1) en nadat ik zelf mijn koningsvleugel totaal ontwricht had speelde hij het nare Lb5 (naar omdat ik zelf met d6 voor gatenkaas gezorgd had) en dwong hij me om ook de damevleugel volledig open te gooien met a6 en b5.

Ook al voelde het op een vreemde manier vertrouwd ik realiseerde me wel dat ik eigenlijk gewoon slecht stond, maar ik besloot er maar het beste van te maken. Tenslotte hoef je niet persé mat te vermijden, want als je gewoon als eerste mat zet heb je toch nog gewonnen. Na wat geschuif kwam diagram twee op het bord waar ik in wanhoop uit de dreigende penning loop met Kf8 (rochade is naar beide kanten totale zelfmoord, en dit is niet veel beter).

Op dit moment besloot mijn tegenstander zijn voordeel in harde munt om te zetten, want hij zag een pionwinst. Dat was mijn geluk want hij had gemist dat na de afwikkeling op b5 zijn dame overwerkt is en ik met Pxe4 de pion gewoon terug win. Goed sta ik dan nog niet maar het is niet meer verloren. Alles werd afgewikkeld en ik kreeg nog een pionnetje kado, waardoor ik ineens een gewonnen eindspel had.

Zodra Frank hoorde dat ik gewonnen had (moet ik natuurlijk ook eigenlijk niet vertellen) besloot hij zich per direct op te offeren om remise te spelen (voor 2,5 punt moet immers iemand remise spelen en ook nog iemand verliezen...).
Ik heb ook in een diagram alle hoogtepunten uit zijn partij opgenomen.

Toen speelden Joop en Sjoerd nog. Met Joop hebben we veruit het sterkste bord van de klasse dus hij is altijd een sterk ijzer in het vuur voor ons viertal. Ook nu speelde hij solide en had een klein voordeel dat hij langzaam aan het uitbouwen was. De tegenstander van Sjoerd voelde zich niet zo gemakkelijk op één en had al luidruchtig laten merken dat hij niet blij was met zijn stelling. Ondertussen waren Frank en ik aan het speculeren wie van beide de obligate nul zou scoren om zo op de beoogde 2,5-1,5 uit te kunnen komen, terwijl Nadia een liefdesscene van een Griekse held op mijn proefwerk aan het tekenen was.

Tot onze grote ontsteltenis bleken Sjoerd en Joop helemaal niet overlegd te hebben wie zou opgeven... het stond inmiddels al 3,5-0,5 en de handtekening was ook al gezet. Nu maar hopen dat het onze karma niet negatief beïnvloed, want het gaat tenslotte om de matchpunten.