Verslag Max Euwe 3 – Almere
Jasper de Jong
Een week na de wedstrijd was ik gevraagd om hier een stukje over te schrijven. Hier heb ik nu, nog een week later, pas tijd voor. Ik zal zo goed als ik kan een beschrijving van de dag geven, maar omdat ik het niet van tevoren wist, en omdat ik erg druk was, heb ik niet veel van het schaken meegekregen. Dus laat dit een les zijn voor de teamcaptains, om tijdelijk (dus voor de wedstrijd) mensen te vragen om stukjes te schrijven!
Maar genoeg excuses en opbouwende kritiek, laten we beginnen met het verslag. De dag begon voor mij al vroeg, omdat ik als PR man verantwoordelijk was voor de uitstraling van onze vereniging op de sportinfo mark van Enschede Zuid. Omdat ik ’s middags de wedstrijd zou hebben, had ik mijzelf in de ochtendploeg ingedeeld, wat inhield dat ik op mijn vrije dag nog vroeger op moest dan op mijn gemiddelde werkdag (hoewel dit ook deels is te wijten aan mijn gemiddelde werkdag). Daarbovenop kwam dat de fietsenmaker waar ik een fiets had besteld tussen winkelcentrum Zuid en DGT lag, waardoor ik nog vroeger op moest. Het zou immers zonde zijn om mijn nieuwe fiets niet op te halen.
Op de sportinfomarkt werd ik bijgestaan door Gerard, Gerrit Jan en John. We waren met name op zoek naar nieuwe volwassenen voor onze vereniging, maar zoals gebruikelijk waren er vooral kinderen geïnteresseerd. Hoewel enkelen bij het derde potje nog steeds niet aan hun vriendinnen durfden toegeven dat ze het leuk vonden, hadden we veel belangstelling. Om 12:30 werden we afgelost door Sjouke, Onno en Wouter, en konden Gerrit Jan en ik naar onze wedstrijd. Natuurlijk heb ik het al persoonlijk gezegd, maar bij deze ook digitaal hulde aan alle vrijwilligers!
Vermoeid van het fietsen met mijn oude fiets aan de hand, kwamen we aan bij DGT. Gelukkig had Anne mij de avond ervoor aangeboden om mijn broodjes te smeren, waarvoor ook hulde! Ik kon dus meteen beginnen met eten…ware het het niet dat ik eerst iedereen de nieuwe polo’s most uitdelen, en wat vragen van Maarten moest beantwoorden, die had ingeschat dat het fixen van het restaurant die avond voor 2 teams niet meer dan 10 minuten in beslag zou nemen. Gelukkig was ik in korte tijd van de polo’s af, niet in de laatste plaats omdat ik die van Helmut thuis had laten liggen, en kon ik één broodje verorberen voordat de wedstrijd begon.
We speelden tegen Almere, en ik speelde gelijk. Toen ben ik snel naar huis fietst om mijn tweede fiets te droppen, de polo van Helmut op te halen. Op de fietsen bedacht ik dat ik eigenlijk nog eten moest inslaan voor het weekend wat tot gevolg had dat het allemaal wat langer dan normaald duurde. Oh ja, en omdat je met twee fietsen helemaal niet twee keer zo hard als normaal gaat, in tegenstelling tot wat je zou verwachten. Na 45 minuten ging ineens mijn telefoon. Anne belde namens een ongeruste Helmut, die ik had gezegd dat ik na een half uur terug zou zijn. Gelukkig kon ik op de terugweg wel aanzienlijk harder met mijn nieuwe fiets. Bij DGT aangekomen had ons team helaas verloren, maar in ieder geval was alles gelukt met de polo’s!
Wegens het nieuwe tijdsysteem waren we veel vroeger klaar dan gebruikelijk. Onze reservering bij onze sponsor SamSam kon niet vervroegd worden, dus hebben we afgebeld, en gingen we als vanouds eten bij Los Ponchos. De helft had helaas geen zin om mee te eten, dus waren we nog met z’n tienen over. Los Ponchos bleek ook niet meer wat het is geweest. Misschien lag het eraan dat ik na slechts honderd keer al ben verzadigd van Muchos Nachos, misschien lag het aan al het bier dat de bediening over ons heen gooide, maar volgende keer moeten we toch eens wat anders zoeken.
Die avond bleven de echte die-hards nog over om bij mij thuis bordspellen te doen. Ik had die middag nog nieuwe batterijen gekocht voor Stef Stuntpiloot, maar helaas bleken we niet de juiste schroevendraaier te hebben. Dan maar een potje basketboss. Gerrit Jan en ik hadden een korte termijntactiek. Gelukkig bleek de termijn van zijn tactiek nog korter dan het eerste seizoen, waardoor ik de eerste twee seizoenen wist te winnen. Van Thomas hoefde ik ook niet veel te vrezen, want hij was vooral bezig met het omkopen van de scheidrechter, terwijl er toch geen scheidsrechter goed genoeg kon acteren om zijn team geloofwaardig te laten winnen. Helaas waren Wouter en Maarten wat beter in vooruitdenken, en door te investeren in de lange termijn en hun spelers beter te trainen wonnen zij de volgende twee seizoenen. In het allesbeslissende vijfde seizoen kwam Maarten ineens met een extra regel die hij ‘per ongeluk’ had verzwegen bij het uitleggen van het spel, waardoor hij er toch met de winst van door ging. (Om eerlijk te zijn besloten we niet met die regel te spelen, en ging hij er alsnog met de winst vandoor) (en om nog eerlijker te zijn, werd ik ook nog door Wouter ingehaald, en zelfs door Gerrit Jan).
We sloten de avond nog af met wat Hans Teeuwen filmjes op youtube. Ondanks het resultaat, kunnen we tevreden zijn met een geslaagde dag. Laten we hopen dat de andere dagen ook zo gaan! (Qua geslaagdheid, dan)
