Jasper beschreef het al zo mooi in het vorige verslag, maar er lijken in heel Tukkerland bepaalde opmerkelijke tradities te zijn. Na afgelopen dinsdag lijkt een nieuwe traditie te zijn ontstaan. Lonneker uit of thuis, het blijft al jaren lastige wedstrijd voor ons. En ook deze keer was het niet anders. Ondanks een fors ratingoverwicht voor ons op drie borden gingen de gasten uit Groningen, Germanië, Enschede en Lonneker er met de buit vandoor. Het werd 1½ - 2½ terwijl professor Elo de omgekeerde uitslag zou verwachten.

Omdat het volgens mijn zielenknijper goed is om over de dingen te schrijven die je bezig houden in het dagelijks leven, ben ik dus de aangewezen persoon om over deze wedstrijd een verslagje te schrijven.

De opstelling van Lonneker kende geen verrassende namen. Tegen ons komen ze altijd in een zo’n sterk mogelijke opstelling. Paul ten Vergert komt altijd over vanuit Groningen en ook voor deze wedstrijd was Fabian Stotyn overgekomen vanuit Germanië om op een dinsdagavond in het mistige Enschede een potje te komen schaken.

Na een uurtje spelen zag het er allemaal wel OK uit voor ons. Zo had ik op het eerste bord met zwart al snel voordeel (iets wat redelijk uniek is voor mij). Dinant stond op bord twee wat minder, maar er was weinig concreets aan de hand. Anne op het derde bord leek wel voor een stuntje te kunnen gaan zorgen. Tegen de sterkste speler van Lonneker (Paul ten Vergert) stond hij gewoon een pion voor zonder dat wit daar iets voor leek te hebben. En tot slot op het vierde bord had Jasper met wit (dit overigens tot grote verbazing van zijn tegenstander, maar de reden dat Jasper met wit speelt is om hem van zijn witfobie af te helpen…) wel een lekkere stelling waarin hij de zwarte koning onder vuur kon nemen.

Wat volgde was wel tegenvallend. Toen ik later nog eens bij Anne keek, bleek er ineens een kwaliteit verloren te zijn gegaan in de strijd. Het was ook niet zo gek dat de tegenstanders een punt bij konden schrijven. Gelukkig liet Jasper zich niet gek maken. Hoewel de stelling wat rommelig oogde, kon ik aan de manier zien waarop hij van zijn chocomel dronk zien dat hij de controle over de stelling had. De berichten dat Jasper twee pionnen achter stond, maar wel een toren meer had. Dit betekende dat de gelijkmaker in de maak was. En zo geschiedde.

De druk lag nu bij mij en Dinant. Bij mij ging het een beetje mis. Na genoeg kansen gehad te hebben om een beter resulataat te halen, verloor ik dus. Hoe dat kwam is hier te zien.
Aan Dinant de taak om er nog een gelijkspel van te maken. Dit was wel een ondankbare taak, aangezien de stelling redelijk remise was. Meer heeft er ook nooit echt ingezeten, want vanuit de opening werd Dinant's sterke loper geruild en dat maakte het wel moeilijk om er nog iets van te maken. Dit lukte dan ook niet en zo werd de laatste partij remise waardoor de nederlaag een feit was.

Gelukkig hebben we nog een wedstrijd dit seizoen in Lonneker. En dan gaan we ervoor zorgen dat, deze traditie van steeds niet winnen Lonneker, wreed wordt verstoord!

Uitslag:

ESG Dr. Max Euwe V1 Lonneker V1 1½ - 2½
Ewoud de Groote Fabian Stotyn 0 - 1
Dinant Postma Melle Edens ½ - ½
Anne Veltman Paul ten Vergert  0 - 1
Jasper de Jong Robin Bos    
1 - 0



Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen